به کودک تان نگویید تو همیشه . . . تو هیچ وقت . . .
به کودک تان نگویید تو همیشه . . . تو هیچ وقت . . .
آکایران :برخی حرف های مخرب در بین والدین و فرزندان وجود دارد که رابطه والدی و فرزندی را خراب می کند. سعی کنید این حرف های مخرب را به کودک تان نگویید.
بنا به گزارش آکاایران : روزهای تعطیل برای رابطه مادر و فرزندی شما، مثل شمشیر دولبه می ماند. از یک طرف فرصت بیشتری برای وقت گذراندن با کودک تان دارید و از طرف دیگر همین بیشتر بودن در کنار او، می تواند تنش های میان شما را بالا ببرد. کار سختی در پیش دارید؛ شما در این فرصت کوتاه نه تنها باید برای از بین بردن اشتباهات رفتاری که کودک تان در تمام هفته نشان داده تلاش کنید، بلکه احتمالا به خاطر بیشتر بودن در کنار فرزندتان و وقت گذرانی با دیگران، درگیر مشکلات تازه ای می شوید که باید برای حل کردن شان تلاش کنید. به همین بهانه، دردسرسازترین اشتباهات رفتاری را که والدین در چنین فرصت هایی نشان می دهند برای تان فهرست کرده ایم و راه های دور زدن این اشتباهات را با شما در میان می گذاریم.
به کودک تان نگویید تو همیشه. . . تو هیچ وقت. . .
تعمیم دادن رفتارها می تواند به هر رابطه ای آسیب بزند؛ چه در مقابل نامزدتان قرار گرفته باشید، چه با مادرتان طرف باشید و چه کودک تان در برابر شما قرار گرفته باشد، با تعمیم دادن رفتارهای گذشته به موقعیت های جدید می توانید به ارتباط تان با او آسیب بزنید. مهمانی رفتن و شریک شدن فرزندتان در شیطنت های بچه های دیگر و دلایل رنگارنگی که فهرست کردن شان در مجال این صفحه نیست، می توانند رفتارهای اشتباهی را از سوی فرزندتان رقم بزنند اما هرگز و در هیچ شرایطی او را به همیشه اشتباه کردن متهم نکنید و حتی اگر اشتباه امروزش را در گذشته هم مرتکب شده بود، با یادآوری این واقعیت او را به همیشه بد بودن متهم نکنید.
به کودک تان نگویید چرا نمی تونی مثل اون باشی؟
دختر شما میانه ای با یاد گرفتن موسیقی ندارد و دختر صاحبخانه پیانو می زند؟ هیچ وقت این واقعیت را که در کاری به اندازه آدم های دیگر خوب نیست به رخش نکشید. باور کنید همه آدم ها قرار نیست در یک زمینه موفق باشند و فرزند شما هم قرار نیست آرزوهای از دست رفته شما را به بار بنشاند. به او فرصت دهید تا مسیری را که می تواند در آن موفق باشد پیدا کند و حتی اگر چندین فرصت را از دست داد و چندین کار را نیمه کاره رها کرد، او را به بی ثباتی و بی استعدادی متهم نکنید. کودک پنج ، شش ساله شما سال ها برای پیدا کردن مسیر زندگی اش فرصت دارد. پس به جای متهم کردنش از او حمایت کنید.
به کودک تان نگویید زود باش
می دانیم که آماده کردن کودک و راه انداختن همسرتان کار آسانی نیست اما حتی اگر احساس می کنید دیرتان شده، مدام به فرزندتان نگویید «زود باش!». به جای آنکه چنین استرسی را به او وارد کنید و امنیت روانش را با همیشه عجله کردن به خطر بیندازید، به طور نامحسوس به فرزندتان در سرعت دادن به کارهایش کمک کنید. گفتن «زود باش، کلافه ام کردی!» نه تنها کمکی به شما برای رسیدن به نتیجه بهتر نمی کند، بلکه با درگیر استرس کردن کودک تان، باعث می شود که بیشتر از قبل کارهایش به تاخیر بیفتد و احساس بی کفایتی و ناتوانی آزارش دهد.
به کودک تان نگویید تو بی نظیری
شاید بخواهید با تهییج فرزندتان به او برای کار بیشتر انگیزه دهید اما اگر بعد از هر تلاش او در تشویق کردنش اغراق کنید به جای به وجود آوردن انگیزه تلاش، او را به پاداش های کلامی خود وابسته می کنید. هرگز به خاطر تشویق فرزندتان، بعد از خداحافظی کردن با مادران دیگر او را با بچه های شان مقایسه نکنید و اگر در جمع کودکان دیگر کاری دم دستی را انجام داد به خاطر قدردانی از تلاش هایش نگویید «کارت عالی است»! در عین انگیزه دادن به فرزندتان و گفتن نقاط مثبت کارش، برایش توضیح دهید که در چه زمینه ای باید بیشتر تلاش کند و به هیچ وجه از شکست های دیگران برای او پله ترقی نسازید.
به کودک تان نگویید شنیدی چی گفت؟
بحث هایـی کـه در مـهمـــانی هااتفاق می افتد، دیدن تغییرات ظاهری و رفتاری اطرافیان تان و بسیاری از اتفاق های دیگر، می تواند به شما انگیزه صحبت کردن در مورد آنها پس از خروج از مهمانی را بدهد اما مراقب باشید این بحث های به ظاهر شیرین را در حضور کودک تان به میان نیاورید. وقتی فرزند شما بعد از رفتن به مهمانی در جلسات نقد و بررسی شما باشد، در دورهمی های بعدی با نگاه دیگری سراغ آدم ها می رود و از همان کودکی قضاوت کردن در مورد دیگران و پیش فرض انتقادی داشتن در مورد آنها را یاد می گیرد. پس با حرف و زبان به او نگویید که این رفتار نادرست است، بلکه با عمل نادرست بودنش را به فرزندتان نشان دهید.
به کودک تان نگویید گوش هایت نمی شنوند؟
برای شمایی که تنها چند ساعت از روز فرزندتان را می بینید، تمام روز وقت گذراندن با کودک می تواند گاهی کلافه کننده به نظر برسد و تلاش برای تربیت کردن تمام وقت او، می تواند شما را مستاصل کند اما مراقب باشید این استیصال باعث بالا رفتن صدای شما نشود. اغلب ما یاد گرفته ایم عصبانیت مان را با تغییر درجه صدای مان نشان دهیم و اگر به خاطر از کوره دررفتن به خودتان مجوز این کار را دهید درواقع به فرزندتان می گویید که وقت ناراضی بودن از شرایط و دلخوری از دیگران، بهترین راه بالاتر بردن صداست. شاید روزهای تعطیل سال که خستگی کار بیرون از خانه را ندارید، بهترین زمان برای اصلاح برخی از رفتارهای تان باشد؛ پس از این فرصت استفاده کنید.
مشاوره خانواده ،روانشناسی خانواده -
