«تنها کودکان به ملکوت الهی بار خواهند یافت».
عبارت فوق عبارت معروفی از مسیح (علیه السلام) است.
آیا معنای آن این است که گذشت زمان ما را از ملکوت الهی دور می‌کند؟
خیر، ما می‌توانیم کودکی خود را جاودانه حفظ کنیم.
کودکی ما از دست نرفته است بلکه همواره، نه در کنار ما، بلکه درون ما حضور دارد. پس چرا آن را حس نمی‌کنیم؟ چون آن قدر به او گفته‌ایم: «هیس!» که طفلکی جرأت ندارد صدایش را به گوش ما برساند!
